Vai al contenuto

Mattina (Ungaretti)

Da Wikipedia.

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Na matèina vduda da Trièste.
'L Ungaretti tolt śò in dla só maturitê.

Mattina, Matèina in carpśàṅ, l'è na poveśìa scrìta da Giuseppe Ungaretti in dal śnêr dal 1917 e tolta dèinter in dla só racòlta L'allegria di naufràgi in dal 1919.

La poveśìa la gniva scrìta da 'l Ungarèti in dal mèinter ch'l era vìa a cunbàter in dla Prìma Guèra mondiêl, e la racòlta L'allegria ch'la la tìn, la descòr a 'l masim grêd edla só esperiìnsia a 'l fròunt. In cla poveśìa chè, dimòndi curta, ch'la dróva dagli analogìi[1], a s dà riśèlt ed c'ma nuèter cristiàn a psòma tōr sù di lavōr bē da quêl ch'l è dimòndi più grand e bêl che nuèter.

«
M'illumino
d'immenso»
(IT)(Mattina, Giuseppe Ungaretti, 1917)
«
(lett.) A ciâp dla lûś
'd imensitê»
/
«(lett.) A 'm inpìi
'd imensitê
/
«(figurê) A 'm argiulìs
'd imensitê»

Bibliugrafìa

  1. (IT)"Testi e lineamenti di letteratura italiana ed europea" ed M. Pazzaglia, 3rs evlùm, Bulògna, 1981.

Vóś lighèdi

Colegamèint estèren